Plaatsen van de bekisting / 11-8-2007

Met dank aan Hans van Wortel van ACT Funderings- en Vijzeltechnieken Hoogstraten

Erik Janssen heeft nog enkele korte stukjes tekst gemaakt. Lees hieronder.  

De bekisting / 4-8-2007

Om jullie op de hoogte te houden, Romario en ik zijn de bekisting gaan maken bij Hans van Wortel. Dankzij de goochels en mijn navigatiesysteem Romario Romario (Tom was ziek) hebben we het zonder problemen gevonden. Jac Brosens had de inkoop van spaanplaat en panlat perfect geregeld. Bovendien al afgeleverd bij Hans van Wortel.
Door met vereende krachten te werken waren we rond de middag al klaar. Zowel met de bekisting als de wapening. We hebben toen besloten de bekisting al naar de doel te brengen. Dit gezien de spullen die er volgende week zaterdag nog mee moesten (graafmachine, wapening etc) en de ruimte op de vrachtwagen. De bekisting is relatief kwetsbaar, vandaar. Ook kwam het Hans wel lekker uit dat het bij hem weg was.
Dit betekent dat we deze week een beetje hinder hebben van de bekisting. Die staat nu in het doelhuis. Lage buitenpijlen zouden de bekisting kunnen raken. Daarom stel ik voor deze week alleen op 18m te schieten. Het is maar voor een keer.
Ik denk het niet, maar het zou kunnen dat de bekisting de kruisboogclub een beetje in de weg staat. Hun doelwand zit er ruim vóór, maar toch.

 

Palen verwijderd en beton gesloopt / 7-8-2007

 

Afgelopen dinsdag, 7 aug 2007, konden we het niet laten om voor het schieten 'even' de betonnen rand langs de stoep te slopen. Vooral bij de deur naar het clubhuis, waar een betonplaat ligt viel dat niet mee. Erik had een slagboormachine meegebracht en daar zijn toen een aantal gaten mee geboord in lijn met de rand van de fundering. Na ongeveer 10 gaten (20 mm) geboord te hebben (dat duurde ongeveer een minuut per gat, goed beton maakten ze vroeger zeg) en nog met de beitel de breuklijn versterkt/verzwakt te hebben, begon Jac met een ouderwetse houweel te slaan op het beton. Dat bleek nog niet zo'n slecht instrument want de stukken kwamen er netjes langs de voorziene lijn af. Naarmate we dichterbij de deur kwamen, en het beton dikker werd, ging het steeds moeizamer. Herhaald slaan met de houweel, door Romario, Erik en Jac gaf geen resultaat. Toen pakte Erik een van de betonnen randen langs de stoep, inmiddels door Jac en Romario opgegraven, en gebruikte die als heipaal. Elke klap was een milde aardbeving. Romario maakte het stuk beton vrij door het zand eronder weg te graven. Na ongeveer 10 slagen brak ook het laatste stuk af op de lijn die we bedoeld hadden. In een half uurtje lagen de stoepranden en de betonplaat eruit.

Eerder die week had Jac de planken aan de buitenzijde verwijderd en de palen losgegraven waar de planken aan zaten. De hoogtepijlvangers heeft hij tijdelijk met steigerpijp gestut en met touw geschoord. Dit omdat de paal aan de  in de fundering van de muur komt te staan. Al met al zijn we klaar voor de volgende fase.

 

Bekisting geplaatst / 11-8-2007

Zaterdag om 8.00u waren we alweer terplaatse om de fundering te graven voor de muur. Zowat de hele bouwkundige club was aanwezig, Jac, Leo, Ludo, Romario, Kees en Erik. En natuurlijk Hans van Wortel met zijn vrachtwagen en misschien nog belangrijker zijn graafmachine. (Je leert zo'n ding echt wel waarderen als je zelf even een kuub zand moet verplaatsen) Verder kwam de vader van Gert-Jan Verheijen rond 10.00 u met zijn tractor het zand ophalen.

Bij het doelhuis zat nog een deel van een afvoerput. Die werd door Erik gesloopt met hulp van Jac, Romario en Ludo. Nadat de palen waar de pijlvangplanken aanzaten over de heg gehesen waren, wederom dankzij de hijskracht van ACT, werden de palen van de hoogtepijlvangers door Kees onder het bord afgeslepen en daarna vrijgegraven. Toen zijn ze eruit getrokken en door Romario, Erik en Kees betonvrij gemaakt. De staanders hebben we namelijk nog nodig.

Intussen was Hans al begonnen de sleuf te graven. Negentig cm diep zat de vaste grond. De laatste paar cm moest met de schop in verband met de gladde onderlaag. Jac volgde de graafmachine op de voet in de sleuf en hield zo een gladde voer in de sleuf op vaste grond over. Jac had van twee stukken lat een kaliber gemaakt voor de breedte.

Nadat we zo'n 6 meter vrij hadden wilden we de bekisting er in laten zakken. Toen bleek dat we niet 50 maar 60 cm breedte moesten hebben. Die 10 cm afsteken is niet zo'n klus maar het weer uit de sleuf scheppen wel. Ben ik even blij dat we niet alles met de hand moesten graven. Nadat we twee bekistingen er in hadden, hebben Romario en Erik de wapening in de bekisting geschoven. Na nog drie bekistingen kon er nog een wapening in.

Intussen had Leo zich gespecialiseerd in het afvoeren van zand en puin. Het beton van de palen was al weg en ook alle zand dat uit de sleuf in de kruiwagen kwam werd door hem regelmatig afgevoerd (modieus petje had hij trouwens) naar de big bags. Met een plank als oprijlaan kon hij zijn kruiwagens zo in de zakken kiepen.

Als deze big bags vol waren, Hans met zij gravertje had ze zo vol, mede dankzij Ludo die de zakken openhield, werden ze over de heg op het parkeerterrein getakeld en afgevoerd door (de tractor van) Guido Verheijen. Dat afvoeren was nog niet zo makkelijk aangezien hij per keer er maar één kon meenemen. Bovendien was het lossen grotendeels handwerk. Dus Gert-Jan en zijn vader hadden ook de handen vol.

Rond de middag had Leo worstenbroodjes laten aanrukken en die gingen er wel in. Romario en Ludo waren inmiddels naar huis. Kees was thuis gaan eten. 

Na een gezellige lunch gingen we weer verder. De laatse loodjes bleken zoals altijd het zwaarst. Het laatste stuk van de sleuf, daar kon de graafmachine niet goed bij. Dus zat daar veel meer handwerk in. We waren intussen best al wel moe van al dat scheppen, de meesten van ons werken niet echt als grondwerker. Nadat de sleuf af was en de bekisting en wapening er in zat was iedereen erg tevreden over een glad en in prettige sfeer verlopen project.

 

Fundering Gestort 14-8-2007

Helaas was ik hier niet bij aanwezig. (Ik schijn wat spieren overbelast te hebben zaterdag.) 
Ik laat het graag aan een aanwezige om een verhaaltje te schrijven.

(van reporter Leo)
De Belgische firma Janssen staat niet zo bekend om steeds exact op tijd te zijn. Te vroeg zijn ze niet gauw maar te laat nogal wel eens. Ook bij ons was het vervelend lang wachten. Gepland om 17.30 uur en gearriveerd om 18.45 uur. Maar ja, ze komen wel en als enige willen ze nog vroeg in de avond komen ook. En ze zijn vriendelijk en schappelijk geprijsd. 
Hans van Wortel stond al om 17.15 uur paraat om de betonmixer op te vangen en naar het goed adres te leiden. Hans belde de betonboer toch maar even op en hoorde dat er vertraging was. Kees ging dan maar eerst bloemenplukken en Leo ging eerst maar eten. Hans, Romario en Jac bleven paraat.
Leo was ruim op tijd terug van eten en Cor, die dacht dat de wagen om half zeven zou komen, was zo ook nog op tijd voor het echte werk.

De afvoergoot kon met wat wringen op twee plaatsen door de heg worden gewrongen. De beton werd nog wat opgemixed en liep er behoorlijk dun en vlot uit. Gauw een spaanplaat voor de uitloop gehouden om te voorkomen dat schoenen en stoep vol met beton liepen en gaan met die beton.
Tegelijkertijd een beetje harken om het een beetje waterpas te krijgen en zo ook de metselaar happy te maken. Tenslotte nog eens met de waterpas gecontroleerd op het horizontaal liggen, nog wat bijharken en goed zo.

In de molen zat nog ca. 1,5 m3 maar die hoefden, wilden we niet meer hebben. Daarmee zou de bekisting te ver overlopen en dat is zeker niet nodig voor de sterkte van de fundering want die is overmatig sterk.

Leo had nog een kan koffie gezet en die werd met Cor, Romario, Kees en Hans nog kouwman gemaakt. De koffie smaakte goed want uiteindelijk was het storten prima verlopen. We hebben een pluim verdien met deze fundering, Hans van Wortel heeft zelf minstens drie pluimen verdiend. Als de verdere bouw ook zo goed verloopt zal geen enkele eikel klachen.